Kosztorys na egzaminie

To nie jest wpis o tym, czym jest kosztorys, kiedy się go sporządza i jak to zrobić prawidłowo. O tym innym razem. Dziś pokażę Ci, jak napisać kosztorys, który na 100% pojawi się na egzaminie praktycznym. Obowiązuje tu jedna zasada (podobnie jak w przypadku skali) – nie kombinuj, to jest prostsze niż myślisz! Większość rzeczy przepisujesz, a tylko kilka liczysz. Zaraz Ci to pokażę. 

1. PODKREŚL treść zadania

Nie bój się kreślić po arkuszu egzaminacyjnym. Na pierwszej stronie wyszukaj polecenie: Sporządź zestawienie kosztów… i podkreśl wszystkie informacje, które wskazują co jest do policzenia. 

Przykład:
Sporządź zestawienie kosztów bezpośrednich materiałów i robocizny związanych z posadzeniem pięciu
krzewów róż piennych w gruncie kategorii IV z całkowitą zaprawą dołów, w dołach o średnicy i głębokości
0,5 m.

2. PRZEPISZ numer tabeli

Na samym początku musisz wpisać numer wyciągu, tabeli, a najlepiej również kolumny, z której będziesz brał_ informacje. I ponownie – nie bój się kreślić po arkuszu egzaminacyjnym. Zaznacz sobie odpowiednią kolumnę. To znacznie ułatwi spisywanie informacji z niej. 

Przykład:
Numer wyciągu: KNR 2-21, numer tablicy to 0312. W tabelce szukamy kolumny, która dotyczy sadzenia krzewów w formie piennej > z zaprawą dołów > całkowitą > średnica i głębokość dołów 0,5 m (Dlaczego akurat tak? Patrz co podkreśliliśmy wyżej). Idąc krok po kroku dochodzimy do kolumny 05. 

Na górze tabeli z kosztorysem, w kolumnie 02 wpisujesz:
KNR 2-21, 0312-05

3. PRZEPISZ treść zadania

Na samym początku musimy ustalić co będziemy sadzić. W kolumnie 03 przepisujesz to, co zostało podkreślone w treści zadania lub jest tematem wyciągu. 

Przykład:
Sadzenie krzewów liściastych form piennych.

4. PRZEPISZ przedmiar

Wiemy już co będziemy sadzić, teraz czas ustalić ile. W tym przypadku sprawa jest prosta – jest to wprost powiedziane, liczba sztuk jest podana w treści zadania. Czasami trzeba będzie to sobie policzyć lub wyciągnąć takie informacji z planu. Szukaj odpowiedzi na pytanie: ile. Czasem będzie to liczba sztuk, czasem liczba metrów kwadratowych. (I raczej tu możliwości się kończą). 

Przykład:
Przedmiar*: 5 szt. 

* Wrócę do tematu w innym wpisie, ale chcę podkreślić, że w tym przypadku prawidłowa nazwa to przedmiar, a nie obmiar, ale na egzaminie obie nazwy są uznawane. 

5. PRZEPISZ materiały i robociznę do policzenia

Wypisz wszystkie rzeczy, które są do policzenia. Najbardziej czytelna tabelka, która pokazuje wszystko, co musisz uwzględnić to cennik materiałów i robocizny. Możesz po prostu przepisać wszystkie te punkty do tabeli kosztorysu (pamiętaj o zachowaniu przerw między nimi). 

Przykład:

    1. Ziemia żyzna
    2. Róże pienne
    3. Paliki drewniane
    4. Sznur konopny
    5. Woda
    6. Robocizna

6. PRZEPISZ nakłady z tabeli

Zwróć uwagę, że nadal nic nie liczysz, tylko przepisujesz! Przy każdej z rzeczy wymienionej w poprzednim punkcie przepis z wyciągu odpowiednie wartości (pamiętaj o jednostkach!). Pamiętaj, że dane bierzesz z kolumny, którą wcześniej zaznaczył_ś. Zwróć też uwagę jakich nakładów dotyczy tabela – znajdziesz taką informację w lewym górnym rogu. 

Przykład:
W tym przypadku tabela dotyczy nakładów na 100 szt. drzew i krzewów. Dane bierzemy z kolumny 05. Dlatego prawidłowe zapisy na tym etapie będą wyglądały następująco:

    1. Ziemia żyzna: 
      10,1 m3 / 100 szt. 
    2. Róże pienne:
      105 szt. / 100 szt. 
    3. Paliki drewniane:
      105 szt. / 100 szt. 
    4. Sznur konopny:
      6 kg / 100 szt.
    5. Woda:
      1 m3 / 100 szt. 
    6. Robocizna*:
      113,74 r-g / 100 szt.

* Nakłady robocizny bierzesz z wiersza, w którym podliczona jest praca wszystkich ogrodników. 

7. POLICZ nakłady na Twój projekt

Jak ustaliliśmy nakłady podane w tabeli (i przepisane w poprzednim punkcie) dotyczą 100 szt. lub 100 m2, a przecież nasz projekt jest znacznie mniejszy. Sadzimy tylko kilka sztuk krzewów lub zakładamy tylko kilkanaście metrów kwadratowych trawnika. Dlatego teraz musisz przeliczyć wszystkie wartości wypisane w poprzednim punkcie. 

Są tu różne szkoły. Jedni liczą na „krzyż”, inni układają równanie z niewiadomą. Ja sugeruję logikę. Zobacz na przykładzie. 

Przykład:
Nakłady podane w tabeli dotyczą 100 szt. My mamy do posadzenia 5 szt. krzewów, czyli 20 razy mniej (bo 100:5=20). Co oznacza, że wszystkiego będziemy potrzebować 20 razy mniej. Czyli wszystkie wartości wypisane w poprzednim punkcie dzielimy przez 20. Prawidłowe zapisy na tym etapie będą wyglądały następująco:

    1. Ziemia żyzna: 
      0,505 m3 / 5 szt. 
    2. Róże pienne:
      5 szt.* / 5 szt. 
    3. Paliki drewniane:
      5 szt.* / 5 szt. 
    4. Sznur konopny:
      0,3 kg / 5 szt.
    5. Woda:
      0,05 m3 / 5 szt. 
    6. Robocizna*:
      5,687 r-g / 5 szt.

* Uwaga na zaokrąglenia. Pod tabelą kosztorysu zawsze podana jest informacja, w jaki sposób zaokrąglamy. 

8. PRZEPISZ cenę jednostkową

Ok, odpocznijmy trochę od liczenia ;). Czas przepisać z cennika ceny jednostkowe. 

Przykład:

    1. Ziemia żyzna:
      62,00 zł
    2. Róże pienne:
      29,00 zł
    3. Paliki drewniane:
      5,00 zł
    4. Sznur konopny:
      52,00 zł
    5. Woda:
      3,00 zł
    6. Robocizna:
      14,00 zł
  1.  

9. POLICZ wartość kosztorysową

Wracamy do liczenia. Mnożymy to, co nam wyszło z obliczeń nakładów (dwa kroki wcześniej) z tym, co przepisaliśmy w poprzednim kroku. 

Przykład:

    1. Ziemia żyzna:
      31,31 zł
    2. Róże pienne:
      145,00 zł
    3. Paliki drewniane:
      25,00 zł
    4. Sznur konopny:
      15,60 zł
    5. Woda:
      0,15 zł
    6. Robocizna*:
      79,62 zł**

* Pamiętaj, aby wartość materiałów pisać w kolumnę 05, a robocizny w kolumnę 06. Jeśli wymagane jest obliczenie pracy sprzętu w kolumnę 07. 

** Przypominam, że pod tabelą jest informacja o zaokrąglaniu. 

10. POLICZ wartość sumaryczną 

Ostatnia rzecz – podliczasz wszystkie wartości z poszczególnych kolumn (dlatego tak ważne jest odpowiednie zapisania – pamiętaj, osobno robocizna, osobno materiały)

Przykład:

    1. Robocizna:
      79,62 zł
    2. Materiały:
      217,06 zł

KONIEC! 

Uff! Dobrnęliśmy do końca. Dla pewności pokazuję Ci jeszcze raz, jak wygląda cała wypełniona tabela. I zobacz – na 10 kroków, tylko w 3 coś liczyliśmy! Reszta to przepisywanie. 

Na koniec jeszcze jedna wskazów – PISZ WYRAŹNIE! Egzaminator nie będzie poświęcał czasu na rozszyfrowywanie Twojego pisma. Jeśli będzie miał wątpliwości – nie zaliczy Ci odpowiedzi, nawet jeśli będzie poprawna!